Leśne szlaki rowerowe w gminie Sianów - Trasa nr 1 (kolor niebieski - 28 km)

Trasa nr 1 ( niebieski; długość 28 km) – szlak łagodny, z kilkoma łagodnymi podjazdami wymagającymi wysiłku prowadzenia rowerów; jakość dróg dobra, ostatnie 12 km trasy wiedzie drogą asfaltową z miejscowości Ratajki do Sianowa.

Trasa ma swój początek przy ul. Mickiewicza w Sianowie. Duży plac jaki znajduje się na tej ulicy pozwala osobom przyjezdnym bezpiecznie pozostawić samochód lub zorganizować punkt zbiórki dla większej grupy. Plac znajduje się w pobliżu centrum miasta, przystanku autobusowego, apteki oraz przychodni.

Od miejsca startu kierujemy się na południe ulicą Mickiewicza. Po przejechaniu odcinka 0,20 km udajemy się w lewo w kierunku Węgorzewa. Jadąc ulicą Węgorzewską mijamy z lewej strony cmentarz i dalej działki ogrodnicze. Po przejechaniu 0,8 km mijamy drogę asfaltową odchodzącą w lewo, nią wiedzie czarny szlak trasy nr 5, kierujemy się dalej prosto. Po przejechaniu 1,30 km od punktu startu skręcamy w lewo na drogę gruntową. Przed nami droga, która wiedzie na pobliskie wzgórze.

W oddali widać z prawej strony drogi las zaś z lewej żwirownie. Kiedy wjedziemy na górę przed nami widok na jezioro Topiele oraz z lewej strony na składowisko odpadów komunalnych, kiedy się odwrócimy za siebie dostrzeżemy piękny widok na Sianów i Kłos. Ruszamy dalej, teraz cały czas prosto w kierunku jeziora Topiele. Zbiornik ten mijamy z lewej strony, tuż przed kolejnym podjazdem między drogą a brzegiem jeziorka znajduje się piezometr. Piezometry służą do pomiarów stanu wód podziemnych w rejonie wysypisk.

Teraz przed nami lekki podjazd droga biegnie początkowo skrajem lasu, by później schować się w głębi drzewostanu. Jadąc przez las z prawej strony strome zbocze porośnięte lasem opada wprost do jeziora. Zjeżdżamy w dół i docieramy do krzyżówki gdzie skręcamy w lewo i chwilę później w prawo. Przed nami teraz odcinek mniej uczęszczany, kierujemy się do starych grobli istniejących w tym miejscu stawów rybnych, z lewej strony mijamy wzgórze porośnięte sosnami i brzozą, tuż za ostatnim stawem (obecne torfowisko) droga skręca w prawo i dalej kluczy przez leśne ostępy. Szlak nasz teraz wiedzie w kierunku jeziorka zwyczajowo określanego jako „Paśnik duży”. W miejscu gdzie droga biegnie najbliżej brzegu jeziorka po lewej stronie znajduje się miejsce wypoczynku. Krótki odpoczynek i lekkim podjazdem ruszamy dalej, tuż przed końcem podjazdu w oddali po prawej stronie widać poletko łowieckie.

Kierujemy się szlakiem pokonując kolejne ostępy lasu. Szlak przez znaczną część tego odcinka biegnie wspólnie ze szlakiem zielonym trasy nr 2. Droga którą biegnie szlak prowadzi przez piękne bory sosnowe, w jednym miejscu na całym odcinku trasa przebiega przy znajdującym się z lewej strony drzewostanie liściastym. Jest to fragment lasu gdzie występuje dąb czerwony. Miejsce to jest wyjątkowo urocze jesienią, kiedy to liście nabierają rubinowych kolorów. Docieramy do brzegu lasu, przed nami pola i łąki, a w oddali miejscowość Szczeglino.

Kierujemy się dalej drogą w kierunku zabudowań, jednak tuż przed pierwszymi gospodarstwami skręcamy w lewo i udajemy się w kierunku Nowego Szczeglina. Mijamy kilka zabudowań i dalej lekkim podjazdem kierujemy się w stronę lasu. Lasem kierujemy się drogą do Borowca uważnie śledząc przebieg szlaku. Tuż za zjazdem z prawej strony mijamy miejsce wypoczynku usytuowane na rozdrożu pod starą sosną. Od tego miejsca nasz szlak ponownie wspólnie wiedzie ze szlakiem zielonym. W pewnym miejscu zielony szlak skręca w lewo a my kierując się na wprost mijamy z prawej strony kanał wiodący do jeziora Mirotki. Teraz będziemy objeżdżać jezioro, jednak widok lustra wody będzie przesłaniał nam drzewostan dzielący nas od jeziora. Warto na chwilkę zboczyć ze szlaku i udać się jedną z dróg odchodzących w prawo w kierunku brzegu i dawnej grobli.

Szlak dalej wiedzie prosto by po chwili po krótkim brukowanym zjeździe dotrzeć do skrzyżowania, tu skręcamy w prawo i kierujemy się w stronę miejscowości Mirotki. Docieramy do skraju lasu, teraz droga wiedzie przez łąki by po chwili ponownie zniknąć w lesie jednak tam skręcamy w lewo i zjeżdżając w dół kierujemy się do doliny rzeki Polnica. Na rzece nie ujrzymy mostu, dla mniej odważnych jest kładka z drągów przerzuconych między brzegami, a z kolei osoby sprawnie poruszające się na rowerach z pewnością mogą się zmierzyć z rzeką pokonując ją istniejącym tam brodem. Za rzeką na skarpie znajduje się kolejne miejsce wypoczynku. Urok szumiącej rzeczki ukoi niejednego wędrowca.

Następnie droga wiedzie podjazdem w kierunku Borowca. W wiosce skręcamy w lewo i dalej zjeżdżając brukiem w dół kierując się w stronę Ratajek. Jadąc polami docieramy do Ratajek. Po drodze mijamy po prawej stronie dęba – pomnik przyrody. W Ratajkach szlak skręca w lewo i dalej biegnie już drogą w kierunku Sianowa.

Jadąc drogą w kierunku Sianowa warto wstąpić na parking leśny w miejscowości Przytok. W połowie drogi między Przytokiem, a Sianowem znajduje się po prawej stronie drogi jeszcze jedno miejsce wypoczynku. W odległości ok. 100 m za miejscem wypoczynku w kierunku Sianowa na skraju drzewostanu rosną rzadkie w naszych lasach sosny wejmutki (s. amerykańska) Pinus strobus. Tuż przy nich na słupach telefonicznych można zaobserwować ciekawostkę ornitologiczną, wykute przez dzięcioły dziuple.

Dalej szlak wiedzie do Sianowa w kierunku rzeki Polnica do starego młyna i miejsca, gdzie zaczynaliśmy naszą wędrówkę.