Katedra Gotycka N.M.P z XIV w.

Kościół farny w Koszalinie, główna świątynia miejska w średniowieczu pozostająca pod opieką bractw cechowych, od momentu budowy jest do dziś centralnym kościołem miasta. Funkcja obiektu nigdy w ciągu dziejów nie została zmieniana. Forma jej obecnego wyglądu artystycznego niewiele odbiega od pierwowzoru.
Pierwsza historyczna wzmianka o kościele NMP w Koszalinie pochodzi z 1333 r., ale historyk J. Benno przypuszcza, że budowany on był około r. 1310. F. Kugler pisze, że budowę kościoła należy umiejscowić około połowy XIV w. Powszechnie jednak przyjmuje się, że kościół był zbudowany w latach 1300-1333. To właśnie ten kościół w swej zasadniczej formie przetrwał do dziś, zmieniając tylko w różnych okresach wystrój wnętrza.
Jak pisze W. Haken w swej historii miasta z 1767 r., kościół powstał „z dobroci serca ofiarodawców”. Fundatorem była więc cała gmina wyznaniowa, liczni wówczas pielgrzymi, przy oczywistym wsparciu Rady Miejskiej. Składki na budowę kościoła zbierały mniszki Cysterki za pomocą i przyczyną cudownego obrazu Matki Saskiej od mieszkańców miasta, a nade wszystko pielgrzymów, ściągających licznie do cudownego obrazu i kaplicy na Górze Chełmskiej. Można więc wnosić, że budowa postępowała bez zastojów i zbędnych przerw. Przyjąć należy, że czas budowy świątyni wynosił około 30 lat.
https://katedrakoszalin.pl/historia-katedry/